Kosogłos część 1 - jak tworzy się propagandę

The Hunger Games: Mockingjay part 1

USA 2014
Scenariusz: Danny Strong
Reżyseria: Peter Craig

Are you, are you
Coming to the tree
Where the dead man called out
For his love to flee

No to się doczekałem - "Kosogłos" pojawił się na ekranach kin. Pierwsza część podobała mi się, druga zachwyciła. Trzeciej się trochę obawiałem z kilku powodów. Po pierwsze - jest bardziej "polityczna" od poprzednich. Po drugie - ktoś jak zwykle postanowił sobie dorobić i podzielił powieść na dwa filmy. Ostatecznie powstał film udany, chociaż niestety rzuca się w oczy, że fabułę rozciągnięto do granic możliwości.

Dalsza część recenzji jest adresowana do tych, którzy znają treść poprzednich filmów serii - w przeciwnym razie ich streszczenie zajęłoby mi ze cztery akapity. Jak wiemy, Katniss została zabrana z areny, na której odbywały się kolejne Głodowe Igrzyska - tuż po tym, gdy celnym strzałem z łuku zakłóca działanie pola chroniącego arenę, przy okazji ją niszcząc. Dowiaduje się też o zniszczeniu Dystryktu 12, z którego pochodzi; ocaleli nieliczni, w tym na szczęście jej matka i siostra. Teraz żyje w uznawanym do niedawna za kompletnie zniszczony Dystrykcie 13, którego istnienie było trzymane w najściślejszej tajemnicy przez jego mieszkańców.

Rogi - są rzeczy, o których nie chcemy wiedzieć

Horns

Kanada, USA 2013
Scenariusz: Keith Bunin
Reżyseria: Alexandre Aja

Każdy ma swoje tajemnice... mroczne sekrety, którymi wolałby się nie dzielić nawet z najbliższymi. Wielu z nas chętnie dałoby wiele, żeby takie tajemnice wydrzeć. Jednak, jeśli się zastanowić, to nie wiem, czy chciałbym wiedzieć, co inni skrywają na dnie serca. Nie wiem, czy chciałbym się dowiedzieć, że jakiś mój znajomy jest na ten przykład skrytym pedofilem albo osoba, z którą pracuję, ma sadystyczne marzenia dotyczące swojej rodziny, o której na co dzień mówi z pozornym szacunkiem. Ponadto, możliwe, że dowiedziałbym się paru nieprzyjemnych rzeczy na własny temat.

Wspomniany wątek kino może potraktować na różne sposoby. Można zrobić dramat psychologiczny, w którym stopniowo poznajemy mroczne tajemnice jednego z bohaterów. Można zrobić thriller o podobnej tematyce. Może też być horror czy film SF, w którym pojawi się wątek telepatii, ale to nieco banalne. Dlatego bardzo mile rozczarował mnie film "Rogi", który łączy w sobie elementy wszystkich wspomnianych gatunków i jeszcze dokłada coś z czarnej komedii. Mariaż niebywale trudny, ale tym razem wyjątkowo udany.

Interstellar - co się stanie z Ziemią?

Interstellar

Wielka Brytania, USA 2014
Scenariusz: Jonathan Nolan, Christopher Nolan
Reżyseria: Christopher Nolan

Przyszłość ludzkości nie rysuje się w różowych barwach. Osobiście uważam, że nie z powodu niedożywienia (bo na Ziemi ma miejsce nadprodukcja żywności) ani wyczerpania zasobów, przeludnienia czy globalnego ocieplenia. Wszystkie te problemy dałoby się rozwiązać, gdyby nie faktyczny kłopot, z jakim boryka się ludzkość – zanik sił twórczych. Przesadzam? W takim razie wskażcie mi najpierw jakieś przełomowe odkrycia czy wynalazki ostatnich 20 lat. Za życia mojej babci pojawiły się setki nowych rzeczy, za życia mojej matki wyruszyliśmy w kosmos, wylądowaliśmy na Księżycu, a dziś?

Ludzkość obecnie przeżywa stagnację. Jak tylko ktoś mówi o podboju kosmosu czy innych tego typu sprawach, to zaczynają się lamenty, że jak można wystrzeliwać sondę na Marsa, skoro w Afryce głodują dzieci. Co nie przeszkadza lamentującym korzystać z jakże potrzebnych wynalazków jak kolejne generacje smartfonów, pralek i telewizorów. Jak dotąd, nikt w świecie filmu tego problemu nie zauważył. Dopiero Christopher i Jonathan Nolanowie w swoim filmie „Interstellar” w piękny sposób ukazali, jak wiele zależy od tego, czy nauczymy się myśleć w kategoriach nie najbliższych miesięcy czy nawet lat, ale co najmniej dekad. W filmie tym dostajemy niezwykle przygnębiającą wersję przyszłości, bardzo niedalekiej i – niestety – bardzo prawdopodobnej.

Dracula - historia w krzywym zwierciadle

Dracula Untold

USA 2014
Scenariusz: Matt Sazama, Burk Sharpless
Reżyseria: Gary Shore

Kto dzisiaj nie zna postaci Draculi? Dzięki powieści Brama Stokera miano to znają wszyscy - nawet ci, którzy mitem wampira niezbyt się interesują. Wyobrażenia na temat tej postaci mamy na ogół dwa. Miłośnicy starych filmów widzą zapewne wysoką, chuda postać z ulizanymi włosami i w pelerynie - Bela Lugosi jednym słowem. Ja z kolei widzę raczej postać tragiczną, objawiającą się światu w postaci angielskiego gentlemana, który wyróżnia się charyzmą, a nie nietypowym wyglądem - do mnie bowiem przemówił bardziej film Francisa Forda Coppoli.

Wiemy, że natchnieniem dla Brama Stokera była postać historyczna - o której zresztą wypowiada się w pozytywnych słowach tytułowy bohater powieści. Wład Palownik - bo to o nim mowa - jest postacią znaną głównie z niewiarygodnego okrucieństwa. Po prawdzie, Wład III Tepes był postacią tak barwną i o tak niewiarygodnym życiorysie, że sam z siebie dostarcza materiału na film. W największym możliwym skrócie: jako dziecko był zakładnikiem w szkole dla janczarów na dworze sułtana - miał być gwarancją posłuszeństwa ojca, który ówcześnie panował na Wołoszczyźnie. Kiedy sam został władcą (hospodarem), podjął zdecydowane kroki ku umocnieniu swojej władzy; na przykład w 1457 roku podstępem schwytał bojarów winnych śmierci jego rodziny, a następnie część z nich wbił na pale, a innych zmusił do 200-kilometrowego marszu i budowy twierdzy Poenari - która do dziś jest znana jako siedziba legendarnego Draculi.